Afgelopen zaterdag was het weer zover! Het jaarlijkse sportieve bootcampuitje naar Schiermonnikoog. Een recordaantal Buddies durfde het dit jaar aan om mee te gaan. Vooraf gaf buienradar aan dat het geen beste dag zou worden met meerdere regenbuien en weinig zon.
Met 24 sportievelingen zaten wij om 9.30 uur op de boot. Normaal gesproken maak ik groepjes van vijf personen die een envelopje krijgen met vragen. Ditmaal gingen ze drie keer tien minuten speeddaten. In tweetallen elkaar beter leren kennen. Zonder envelopjes, maar helemaal van deze tijd, stuurde ik in de whatsappgroep over welke onderwerpen er gesproken ging worden. Met iemand die je al goed kent, mocht je gaan ontdekken wat jullie nog niet van elkaar wisten. Met iemand die je niet of niet zo goed kent, mocht je naar gelijkenissen zoeken. En bij de derde ronde mocht je naar iemand toelopen die heel anders is dan jij óf naar de persoon die tijdens de bootcamptrainingen dingen op een andere manier zegt dan jij óf naar een persoon die misschien zelfs in je allergiezone zit. Met respect werden er hele mooie gesprekken gevoerd.
Op het eiland was de rij van de gereserveerde fietsen langer dan de andere rij. Het was het wachten waard, want er werden fijne nieuwe fietsen uitgedeeld. We fietsten naar de Toxbar waar wij onze tassen neer konden zetten, vervolgens fietsten we over de Badweg naar het strand. Monique gaf een leuke geïmproviseerde dans-warming-up en daarna matte ik de groep af met een pittige bootcamp: kruiwagen lopen met elkaar, rennen naar de zee, planken, pushups, burpees, monster walk, lunges en nog veel meer oefeningen. De planning was iets uitgelopen, waardoor de bootcamp iets korter was dan gepland.
Om 12.15 uur zaten we in de Toxbar voor de heerlijke lunch. De tomatensoep, salades en boterhammen met sla, komkommer en ei of kipfilet gingen er prima in. Tijdens de lunch gaf ik per tafel een uitleg over het eerste gedeelte van het middagprogramma. Om 13.30 uur stond iedereen in groepjes van vier personen buiten klaar met de fiets. Een fietswedstrijd, welk groepje heeft de beste tactiek en is als eerste weer terug bij de Toxbar? Ik hoorde Jelte vooraf een technische uitleg geven aan zijn groep over in het wiel van je voorganger blijven en hoeveel procenten energie dat bespaart. De theorie werd goed in de praktijk uitgevoerd, waardoor zij als eerste over de finish kwamen.
Terug in de Toxbar gaf ik de uitleg van het verdere middagprogramma. In twee groepen van twaalf personen met twee stoere teamcaptains gingen we op pad. Het hele eiland rondfietsen met diverse opdrachten op verschillende locaties: er werden wedstrijdjes pushups, armpje drukken en sprinten gedaan. Er werden prachtige zandkastelen gebouwd. Er werd gebietst om een gratis appel bij de plaatselijke supermarkt. Er werd berekend hoeveel calorieën een licht actieve vrouw van 1.70m, 35 jaar en 68 kilo op zo’n sportieve dag op Schiermonnikoog verbrand. Onbekende mensen werden geknuffeld en op de rug genomen. Er werd een discussie gevoerd hoeveel Buddies al meer dan 300 trainingen hebben gedaan bij The Body Buddy. En er werd misgegokt welke personen van het andere team een duikje in de zee zouden nemen.
Om 16.30 uur gaf ik bij de Toxbar de uitleg van het laatste onderdeel, de beruchte run-bike-run van 5,3 km. Dit keer weer op een andere manier dan vorig jaar. In tweetallen, 1 fiets, bij elkaar blijven, om en om 1 kilometer rennen, de snelste van de twee begint en rent in totaal 3,3 kilometer en de ander twee kilometer. Er werd gerend voor het leven: Sanne en Jeroen gingen er met de winst vandoor.
En toen was het eindelijk zover. Elk jaar wordt er weer gesmacht naar de befaamde krulfrieten van de Toxbar! Tijdens de lunch konden we aangeven wat we ’s avonds wilden eten. Er was keuze uit: een veganburger, roodbaarsfilet en spareribs. Ik scheurde de verpakking van mijn rooibosthee te enthousiast open, waardoor het zakje kapot ging. Jeroen zei scherp: “Ah, jij neemt strooibosthee?”
De krulfrieten stelden niet teleur! Net zoals het weer. Geen spatje regen en we hebben heerlijk in T-shirt gesport. Op de fiets terug naar de boot kregen we tijdens zonsondergang een prachtig cadeau: de lucht was oogverblindend mooi.
( Tekst gaat verder onder afbeelding)
Op de boot vertelde ik de antwoorden op de vragen van het middagprogramma en werd groep 1 de winnaar van de dag. Deze dag was voor mij een mooi leermoment in accepteren en loslaten, want met 24 mensen gaat het wegleggen van spullen en het gereed maken voor een activiteit niet zo snel als dat ik zou willen. En uiteindelijk draait het erom dat iedereen een leuke gezellige dag heeft gehad en daarnaast voldaan, blij en weer veilig thuis is gekomen.
Er is ook een aftermovie:
Esther de Boer.