Column: Provocalief® Leven - Theater der delen

Met mijn dekbed over mij heen en mijn capuchon ver over mijn hoofd getrokken, lig ik met mijn laptop op mijn schoot op de bank deze column te schrijven. Nee, ik ben niet ziek, maar mijn luchtwaterwarmtepomp doet eventjes gemeen, waardoor ik geen warm water heb en de vloerverwarming niet aanslaat. Ik heb op reset geklikt, hopelijk is dat de oplossing.

Vorige week was het zover, de allerlaatste twee dagen van de opleiding die ik twee jaar gevolgd heb. Het eerste jaar begon met Provocatief Leiderschap en tijdens de opleiding is de naam veranderd naar Provocalief® Leiderschap en is vanuit onze vraag en enthousiasme het tweede jaar Provocalief® Leven ontstaan. Het tweede jaar heb ik in Brabant gevolgd en meermaals in dezelfde B & B geslapen.

Afgelopen donderdag werd ik rond 5.30 uur wakker, klaarwakker. Dan maar een rondje rennen. Een uur later onder de douche en vervolgens nog meer beweging met een twintig minuten wandeling naar de prachtige trainingslocatie. In mijn tas had ik een paar leuke attributen en verkleedkleren. Dit werd ons vooraf verzocht om mee te nemen, donderdagochtend werd duidelijk waarvoor.

We gingen aan de slag met het onderdeel: Theater der delen. Het lijkt op een combinatie van familieopstellingen, systemisch werken en NLP en dat in een Provocalief® jasje. Eén iemand uit de groep is een soort mediator en stelt vragen ter verduidelijking om erachter te komen over welke twee delen het bij de ander gaat. Je kent het vast wel, een conflict in je hoofd, twee delen die het niet met elkaar eens zijn. Ik mocht als eerste. Ik heb wel drie innerlijke conflicten. We kozen er één uit en gingen aan de slag met mijn ‘liefdesconflict’. Aan de ene kant zou ik liefde willen voelen en geven, maar aan de andere kant wil ik mezelf beschermen en mezelf niet openstellen, zodat ik geen gebroken hart ga hebben. De mediator stelde mij goede vragen zodat we een duidelijk beeld hadden, welke twee delen ik heb.

Vervolgens mocht ik twee personen uit de groep aanwijzen die mijn delen mochten ‘spelen’. Zij gingen met de mediator naar de omkleedruimte om diverse attributen te pakken en te verkleden. Even later kwamen zij binnen. Hilarisch! Mijn zachte kant had roze tierelantijntjes op haar hoofd, een fles rosé en een theedoek in haar hand, een roze sjaal en een medaille om. Het deel wat mij beschermt had handschoenen aan, een plastic drietand in haar hand en een brandweerhelm op.

De mediator heeft als doel om de positieve intentie van beide delen naar boven te halen, te kijken of de delen er mogen zijn en of ze mogelijk kunnen samenwerken. Mijn twee delen gingen volledig in hun rol op. Ik moest ontzettend lachen en daarnaast werden er hele rake dingen gezegd. Het zachte deel zei: “Ik houd nu veel meer van mezelf, dus ik raak mezelf niet kwijt.” En het beschermend deel zei: “Ik heb al zoveel pijn gehad, dus waarom zou ik mezelf dit nogmaals aandoen? Ik bescherm mezelf.” En daarna moest ik weer erg lachen om de bekken die ze trokken en de uitvergrote bewegingen die ze maakten; delenwerk met lol en familieopstellingen met humor.

Esther de Boer.      

Meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief

Ontvang de nieuwsbrief met laatste nieuws om 7.00 uur in je mailbox.

Abonneren

Schrijf je in voor de dagelijkse nieuwsbrief

's Morgens om 6.00 uur in je mailbox.

Abonneren