Mijn strijd is niet de jouwe
Iedereen vecht zijn/haar/hun eigen strijd. Als ik om me heen kijk, zie ik dat iedereen een persoonlijk gevecht voert. Vaak is het een terugkerend thema. Een innerlijke tweestrijd, een trauma of andere problemen. We begrijpen vaak de strijd van de ander niet. De ene persoon zegt gemakkelijk nee en de ander heeft daar veel meer moeite mee. Hoe komt het dat er een groot verschil is tussen het verdragen van prikkels? Waarom heeft iemand veel plannen, maar komt diegene niet in actie? Hoe kan het dat de ene persoon heel veel moeite heeft om gevoelens uit te spreken en de ander het al gezegd heeft voordat die er erg in heeft.
Mijn strijd is niet de jouwe, en jouw strijd is niet de mijne. Mijn compensatiedrang, een strijd tegen eten en de zelfkastijding die daarop volgt in de vorm van sport, is voor sommigen herkenbaar en voor anderen totaal niet. Om mij heen zie ik veel mensen zoeken naar balans tussen rust en werk, moe en opgebrand. Die strijd ken ik niet. Altijd hard moeten werken van jezelf en nooit op willen geven, is voor mij heel bekend. Een plan hebben, het niet in de praktijk brengen en druk maken om wat anderen ervan vinden, is mij dan weer onbekend.
Soms is het lastig om je in te leven in de ander en te begrijpen waar de ander tegenaan loopt. Je wilt er heel graag voor de ander zijn, maar een deel in je brein vindt dat de ander zich niet zo moet aanstellen. Je wilt deze gedachten helemaal niet hebben, want je zou ook niet willen dat de ander zo over jou denkt, maar deze gedachten zijn er soms wel. Dit mag je uitspreken, maar je kan het ook anders verpakken: “Ik herken het niet en ik zou het wel willen begrijpen, maar ik begrijp nu nog niet waarom je hier zo mee zit. Kun je mij uitleggen, hoe het kan dat het zoveel met jou doet?” Misschien is het een idee om tijdens het luisteren naar de ander te doen alsof het over jouw eigen strijd gaat. Hier bedoel ik niet mee dat je niet luistert en op je beurt wacht totdat jij over jouw thema kan praten. Maar luister terwijl je jouw gevecht er overheen legt. Ga er vanuit dat de pijn die de ander voelt en de moeite die het kost, hetzelfde is als de pijn die jij voelt voor jouw strijd. Dan wordt het veel makkelijker om je in te leven en begrip te tonen.
Esther de Boer.
