Column: Tijd voor wereldvrede. Welke oplossingen hebben kinderen?

Het wordt hoog tijd voor wereldvrede, toch? Persoonlijk snap ik niet zoveel van oorlogen. En dat zegt een ex-militair, haha. Ik ging vooral het leger in om te sporten en omdat ik een doener ben. Ook de discipline, het doorzettingsvermogen en het samenwerken, vond ik tof. Alle militairen worden opgeleid om te kunnen vechten. Ik bleek goed te kunnen schieten. Ik koos voor de logistiek, dus gelukkig schoot ik in Afghanistan alleen op schietschijven op de schietbaan en niet op mijn medemens. Ik heb in mijn herinnering vooral de mooie gesprekken die ik voerde met de Afghaanse tolken.

Als ik verhalen uit het verleden of van het nu lees, snap ik oorlogen niet. Hoe kan het zover komen, dat de een de ander of zelfs een heel volk wil doden? Onze omgeving is de meest bepalende factor van ons gedrag. Als je van je ouders en de leraren op school te horen krijgt dat in het buurland alleen maar slechte mensen wonen, dan snap ik dat je dat als waarheid aanneemt en hetzelfde gaat doen wat de mensen om je heen doen. Ik heb het vooral over het groepje dat ermee begonnen is. Waarom? Waar komt deze woede vandaan? De meeste mensen deugen, toch?

Ik heb aan vrienden en klanten (Buddies) gevraagd of zij hun kinderen de volgende vraag wilden stellen: “Wat moeten we doen zodat er overal op de wereld vrede is?”

De antwoorden van kinderen tussen 6 en 12 jaar:

‘Praten met alle regeringsleiders dat ze lief moeten zijn voor elkaar en geen oorlog moeten maken.’

‘Poetin en iedereen in Israël doodmaken, dan is het wel klaar.’

‘Weet ik niet’ (Met een vragende blik ‘mama wat is het antwoord?’) en vervolgens zeggen: ‘Iedereen moet naar de Here God luisteren.’

‘Regels bespreken met z’n allen, zodat iedereen hetzelfde mag en niet iemand hoger is en probeer dingen te bespreken.’

‘Degene die oorlog maakt, moet dood, zodat ie geen opdracht meer kan geven.’ En even later: ‘Als mensen oorlog maken, dat is maar één land. Volgens mij zijn er 195 landen. Die moeten helpen en aardig en lief zijn voor dat ene land waar geen wereldvrede is.’

‘Iedereen in de NAVO een pauze met kerst. In de tussentijd alle wapens en wapenfabrieken vernietigen. Dat zal helpen. Op 1 februari is er dan geen oorlog meer.’

Ik wil me verder niet bemoeien met de opvoeding van deze kinderen. Maar sommige vrienden/klanten zouden misschien eens een goed gesprek met hun kind mogen voeren, of misschien een therapietje? Nu al een antwoord SMART geformuleerd, dat is veel te jong natuurlijk. Gehe, nee ik bedoel, nu al willen dat andere mensen dood moeten, oh oh! Heerlijk die ongecensureerde antwoorden van kinderen. Ik ga ze vaker bij mijn onderzoekjes betrekken.

Wat moeten we nou doen zodat er overal op de wereld vrede is? Misschien een combinatie van alle antwoorden. Als je alle antwoorden combineert, kom ik uit op het volgende: Luisteren naar Poetin in een wapenfabriek in Israël terwijl je aardig en lief met alle regeringsleiders bespreekt dat kerst nu wel klaar is.

Alle gekheid op een stokje. Een beter milieu begint bij jezelf en ik denk dat wereldvrede ook bij jezelf begint. Laten wij vooral goed naar elkaar luisteren, geen haatdragende reacties op sociale media plaatsen, met warmte zeggen wat we echt willen zeggen en bovenal elk jaar gezellig kerst vieren.

Esther de Boer