Het Martini ziekenhuis en de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) werken samen aan het ontwikkelen van een applicatie voor het plannen van poliklinische ‘1,5 meter zorg’.
Bij het opstarten van de reguliere zorg is het garanderen van patiëntveiligheid het belangrijkste uitgangspunt. Het Martini Ziekenhuis wil zoveel mogelijk patiënten helpen, maar het mag niet té druk worden in het ziekenhuis en ook niet in de wachtkamers.
Dr. Justin Drupsteen, Manager Integraal Capaciteitsmanagement in het Martini Ziekenhuis: “Door de 1,5 meter maatregelen zal het aantal patiënten dat tegelijkertijd in een wachtkamer aanwezig is, soms met wel 75 procent verminderd moeten worden. Om patiënten zo goed mogelijk van dienst te kunnen zijn, moeten we een volledig nieuwe manier van plannen voor onze poliklinieken en diagnostiek als röntgen en echo introduceren.”
Patiëntveiligheid door planning
Vanaf eind april heeft het Martini Ziekenhuis het aandeel reguliere zorg weer verhoogd. Voor de patiëntveiligheid gelden maatregelen als eenrichtingsverkeer, screening bij de ingang en afstandsindicaties in de gangen. Ook in de wachtkamers wordt rekening gehouden met 1,5 meter afstand.
Dat betekent dat er minder patiënten tegelijkertijd aanwezig kunnen zijn in een wachtkamer en daarmee dat er minder behandelkamers tegelijkertijd ingepland kunnen worden. Waar vóór de COVID-19 uitbraak het aantal artsen, verpleegkundigen of behandelkamers de restrictie voor de zorg was, is dat nu de wachtkamer.
Het Martini Ziekenhuis werkt samen met de RUG aan een tool waarin polikliniekplanningen worden gemaakt die rekening houden met een groot deel van de uitdagingen van de 1,5 m samenleving.
Justin Drupsteen: “Uiteraard weten we dat er veel mensen wachten op hun behandeling of onderzoek. In deze situatie wil je ervoor zorgen dat de beschikbare ruimte optimaal benut wordt”.
Om de tool zo goed mogelijk te laten werken is het belangrijk dat patiënten niet te laat komen maar ook niet veel te vroeg; hoe meer er wordt afgeweken van de afspraaktijd hoe voller de wachtkamers worden.”
Het plannen van onzekerheid of de onzekerheid van planning
RUG-onderzoekers prof. dr. Iris Vis, prof. dr. Kees Jan Roodbergen, dr. Michiel uit het Broek en dr. Ilke Bakir hebben de applicatie ontwikkeld. Ze hebben een wiskundig model ontwikkeld dat afsprakenschema’s maakt waarbij zoveel mogelijk patiënten kunnen worden gezien, maar het aantal gelijktijdig wachtende patiënten zo laag mogelijk wordt gehouden, door toepassing van allerlei spreidingsopties.
Zo starten niet alle afspraken tegelijk, verschuiven pauzes van artsen, worden vrije behandelkamers als wachtruimte gebruikt en wordt er ruimte tussen afspraken aangehouden. Dat is natuurlijk minder efficiënt voor de artsen, maar het is soms noodzakelijk om te kunnen garanderen dat er niet te veel patiënten tegelijk in de wachtkamer komen.”
Ook geeft de applicatie inschattingen voor de risico’s op mogelijke overschrijding van de maximale capaciteit van de wachtkamer. “Immers er is altijd een kans dat het in de praktijk anders loopt dan verwacht, bijvoorbeeld doordat een afspraak uitloopt. Maar de tool kan natuurlijk nooit precies voorspellen hoe individuele artsen, medewerkers en patiënten zich gedragen. En ook niet of alle organisatorische maatregelen effectief geïmplementeerd zijn. Daarom is het belangrijk om langzaam op te bouwen,” aldus Iris Vis, hoogleraar Technische Bedrijfskunde.
Het idee is om te beginnen met een laag aantal afspraken. Blijkt dat in de praktijk goed te lopen, dan kan daarna het aantal afspraken steeds in stapjes worden verhoogd aan de hand van de afsprakenschema’s die de tool daarvoor geeft.
Testen
De eerste versie wordt nu getest bij de poli van de Obstetrie en Gynaecologie. De tool is niet specifiek ontwikkeld voor Obstetrie en Gynaecologie; alle specialismen kunnen deze tool als planningsondersteuning gebruiken. Daarom wil het Martini Ziekenhuis de applicatie zo snel mogelijk gaan gebruiken op alle andere poli’s.
Patiënten worden geïnformeerd over de aangepaste logistiek in het ziekenhuis.
