ADHD is een dure aandoening. Een ADHD’er heeft naar schatting jaarlijks 1500 euro meer ziektekosten dan mensen zonder deze aandoening.
Dat blijkt uit een internationale studie op basis van Duitse verzekeringsgegevens dat voor het eerst de medische kosten van ADHD gedurende de levensloop in kaart heeft gebracht. Eén van de auteurs van de studie is epidemioloog Catharina Hartman van het UMCG.
ADHD (Attention Deficit / Hyperactivity Disorder) is een ontwikkelingsstoornis. De symptomen ontstaan voor het twaalfde levensjaar en uiten zich door problemen met aandacht, impulsiviteit en hyperactiviteit, waardoor het kind beperkt wordt in zijn/haar functioneren op school en thuis. Ook heeft een ADHD’er een veel grotere kans op aandoeningen als stemmings- en angstproblemen, drugsmisbruik of obesitas.
De behandeling van deze aandoeningen kan tot wel 2800 euro per jaar extra kosten. Verbeterde diagnostiek en betere geestelijke gezondheidszorg voor volwassenen kunnen mogelijk voorkomen dat er later in het leven nog extra gezondheidsproblemen optreden. Daarmee zouden de kosten zelfs gedrukt worden, zo stelt epidemioloog Catharina Hartman van het UMCG.
Een schatting is dat wereldwijd ongeveer 5 procent van de kinderen ADHD heeft. Voor volwassenen ligt dit op ongeveer 2,5 procent. Dit betekent dat ongeveer de helft van de kinderen niet over de problematiek heen groeit. Voor hen is ADHD een levenslange aandoening die vaak afbreuk doet aan hun gezondheid, hun carrière en hun sociale leven.
Extra medische kosten ADHD
De resultaten van het onderzoek laten zien dat de medische kosten van iemand met ADHD gemiddeld 1508 euro hoger liggen dan die van iemand zonder ADHD. Dit zijn voornamelijk behandelkosten van ziekenhuizen en psychiaters.
ADHD-medicatie (zoals methylfenidaat) vormt slechts 11 procent van de extra kosten. Andere bevindingen uit het onderzoek zijn dat de medische kosten voor vrouwen iets hoger liggen dan voor mannen. Ook zijn de kosten voor mensen in de leeftijdsgroep boven 30 jaar veel hoger dan die voor mensen in jongere leeftijdsgroepen.
Na het 18e levensjaar dalen de kosten van bijvoorbeeld ADHD-medicatie, maar stijgen de psychiaterkosten en de kosten van andere (niet-ADHD gerelateerde) medicijnen sterk. Ook zijn de ziektewetuitkeringen aan volwassen ADHD-patiënten hoog, waardoor een aanzienlijke kostenstijging optreedt. Een van de verklaringen hiervoor zou kunnen zijn dat er een ‘zorggat’ ontstaat tussen het wegvallen van de reguliere zorg van een kinderarts op 18-jarige leeftijd en het ontwikkelen van aandoeningen die zich naast ADHD voordoen.
Europees onderzoeksconsortium Comorbid Conditions of ADHD (CoCA)
De onderzoekers maken deel uit van het Europese onderzoeksconsortium Comorbid Conditions of ADHD (CoCA) dat de gemeenschappelijke biologische mechanismen van ADHD en de aan ADHD gerelateerde comorbide gezondheidsproblemen onderzoekt.
Onderzoek zal niet alleen de levenskwaliteit van volwassenen met ADHD verbeteren maar mogelijk ook geld besparen.
