Gewoon Speciaal: Bestaansrecht

Leerling 1 (10) hangt sinds deze week een uithuisplaatsing boven het hoofd. Er is een melding gedaan bij veilig thuis.

Leerling 2 (11) is vorige week vanuit de woonvoorziening overgeplaatst naar een semi-gesloten instelling.

Leerling 3 (11) staat machteloos tussen vechtscheidende ouders in.

Leerling 4 (9) woont inmiddels op z'n ontelbaarste plek en heeft altijd een 'wapen' in z'n handen.

Leerling 5 (10) heeft ouders die geen enkel vertrouwen meer hebben in het fenomeen 'school'.

Leerling 6 (12) heeft twee jaar thuisgezeten en heeft een beschadigde achtergrond.

Leerling 7 (10) is hoogbegaafd en volledig murw geslagen in het reguliere onderwijs.

Leerling 8 (12) heeft gewoon pech gehad op z'n drie vorige scholen.

Dit zijn momenteel de kinderen in onze SO+ klas.

Het zijn mijn leerlingen.

Zij hebben allemaal een eigen identiteit en een gevoelsleven.

Misschien hebben ze een diagnose, maar ze zijn hoe dan ook beschadigd.

Met hun heftige gedrag laten ze zien hoe het met hen gaat. Zij hebben daar meestal geen woorden voor. Want als er nooit naar je geluisterd is, dan definieert je gedrag wie je op dat moment in feite bent.

Ze bestaan, dus hebben ze bestaansrecht.

Ten opzichte van de naar schatting twintigduizend thuiszitters is het maar een klein aantal.

Maar ik heb liever een druppel op de gloeiende plaat, dan een extra traan in een oceaan vol verdriet.

Door Bart Heeling. Foto: Pixabay.

(Bart Heeling is leerkracht op De Aventurijn Renn4, een school voor speciaal onderwijs. Hij geeft les aan kinderen met ernstige gedragsproblemen en/ of psychiatrische problematiek. Volgens Bart hebben mensen vaak nog een verkeerd beeld van het speciaal onderwijs. Hij deelt daarom zijn belevenissen in de column 'Gewoon Speciaal' en op LinkedIn. Eerder verscheen zijn bundel 'Gewoon Speciaal'. )