Hij geeft mij een gelukzalig gevoel. Elke keer weer. Op de dag dat ik hem ga zien, denk ik de hele tijd aan hem. Zodra ik binnenkom voel ik zijn aanwezigheid. Meestal moet ik even wachten, maar het is het wachten altijd waard. Ik klets vaak eerst met anderen, voordat ik hem zie.
Gelukkig zie ik hem regelmatig. We hebben het heel leuk samen. Ik heb het gevoel dat hij mij echt begrijpt. Hij weet precies wat ik nodig heb en dat is heel fijn. Hij is nooit te veel en ook nooit te weinig, hij is goed zoals hij is.
Zodra hij bij mij is, kijk ik hem eerst even aan. Het is intens en ik heb vaak het gevoel dat ik naar hem smacht. Hij ziet er vrijwel altijd even goed uit. Heel eerlijk gezegd, ziet hij er altijd uit om op te vreten! De combinatie van kleuren en hoe hij ruikt, maakt hem onweerstaanbaar.
Op zo’n moment staat de tijd even stil en we vergeten alle mensen om ons heen. Het aankijken duurt vaak maar enkele seconden. Al snel proef ik hem. Met mijn lippen en vooral met mijn tong. Zacht en teder. Ik sluit mijn ogen.
We beginnen vaak langzaam, maar meestal houden we dat niet vol. Sneller en meer, dat wil ik! En hij ook, dat voel ik. Hij kliert mij door steeds van mijn lippen weg te gaan, maar elke keer komt hij weer terug.
Meestal duurt het een kwartier tot twintig minuten. We gaan volledig in elkaar op. We versmelten. Totdat hij op is. Het was weer heerlijk, de gele curry bij het Thaise restaurant Cho Fah in de Gelkingestraat.
Esther de Boer.
