Iedereen is anders. Niemand is hetzelfde. Toch hebben we met iedereen iets gemeen. En ook met iedereen iets niet gemeen. We zijn vaak op zoek naar dat waar we hetzelfde over denken of dat wat we hetzelfde doen, want dat verbindt ons.
Met iedereen bedoel ik ook echt iedereen. Zodra je in gesprek gaat en op zoek gaat naar gelijkenissen ga je altijd iets vinden. Je lawaaiige bovenbuurvrouw blijkt hetzelfde favoriete restaurant in de stad te hebben. De dakloze persoon die je vaak tegenkomt houd net zoveel van een bepaald muziekgenre als jij. En de collega die je liever ontwijkt, stemt op dezelfde politieke partij als jij.
Een aantal jaren geleden heb ik een relatie gehad, waarbij mijn toenmalige partner boos werd als ik een andere mening had dan hem. Het maakte niet uit of het een groot of klein onderwerp was, zodra we een andere mening hadden, werd hij woest. Na een aantal zinnen over het onderwerp gesproken te hebben, zei hij fel: “Je bent het ook nooit met mij eens!” Dit zorgde er vaak voor dat we het niet meer over het onderwerp hadden, maar dat hij boos was en mij van alles verweet dat ik weer zo nodig een andere mening moest hebben.
In mijn ogen waren we het wat betreft die onderwerpen gewoon even niet met elkaar eens. Bij veel onderwerpen vond ik dit geen probleem, je luistert naar elkaars argumenten en accepteert dat de ander op een andere manier ernaar kijkt.
Hoe langer de relatie duurde, des te heftiger het werd. Hij zei dat ik zelfs een andere mening had, wanneer hij heel andere argumenten gaf dan wat zijn echte mening over bepaalde onderwerpen was. Hij zei: “Ik heb je getest.” Hij hing zomaar de telefoon op, als iets wat ik zei hem niet zinde. Ik mocht een weekend niet naar hem toekomen, omdat ik doordeweeks een mening via de Whatsapp had gestuurd waar hij het niet mee eens was. Na avondjes met zijn vrienden, kon ik achteraf horen wat ik allemaal niet had mogen zeggen.
Het doet nog steeds veel pijn als ik hier over nadenk. Het maakt me verdrietig dat hij zo boos kon worden om wie ik ben, om mijn ideeën en meningen. Het meest pijnlijke vind ik dat ik dit accepteerde, dat ik iemand zo boos op mij liet worden, zelf rustig bleef en het altijd wilde oplossen. Ik geloof dat iedereen een positieve intentie heeft, ik denk dat hij op zoek was naar wat wij gemeen hebben. Hij zocht harmonie, hij wilde dat we dezelfde gedachten zouden hebben. Harmonie, hij was op zoek naar iets heel moois, maar zijn gedrag was heel lelijk.
Iedereen is anders. Niemand is hetzelfde. Er is niemand op aarde waarmee je precies dezelfde gedachten over alle onderwerpen deelt en alles hetzelfde aanpakt. Toch is er altijd een gelijkenis te vinden.
Wees nieuwsgierig. Blijf doorvragen. Dan ontstaat er verbinding.
Esther de Boer.
