Sinds eind maart heb ik een nieuw project. Het zet mij aan, het geeft me energie, het geeft een kick, het zorgt voor adrenaline, het maakt me bang, soms frustreert het mij, het maakt me blij, soms ben ik boos en het brengt al mijn vaardigheden en emoties in mij naar boven.
De organisatoren van de KardingeRun maakten in maart het nieuws bekend dat zij overnamekandidaten zochten voor het evenement. Mijn vuurtje ging aan. Elke vezel in mijn lichaam zei: yes!
Ik geef meer dan twintig personal- en bootcamp trainingen per week, ik heb een online programma voor dames, schrijf wekelijks een column, doe een opleiding Provocatief Leiderschap en nog wat andere werkzaamheden zoals: kookboek verkoop en het maken van trainingsschema’s. Toch voelde het dat ik deze kans niet kon laten liggen! Na een aantal hele fijne gesprekken hebben we onze handtekeningen gezet. Sinds april ben ik de organisator van de “Mudrun”. Alle vragen die ik heb, kan ik stellen aan mijn voorgangers. Er is een hele warme overdracht.
Sinds begin april sta ik ‘aan’. Van de prullenbakken tot de EHBO en van de vrijwilligers tot de obstakels, alles moet geregeld worden. Eerst de website gereed maken. Het inschrijfsysteem instellen, wat een gepriegel. Kletsen met huidige en nieuwe sponsoren, dat is spannend. De route intekenen en uren via Teams overleggen met de obstakelbouwer. Diverse telefoontjes en e-mails naar de gemeente. Vrijwilligers vragen en een schema maken wie wat doet. Een loonbedrijf vragen of ze grondwater in de glijbaan bak kunnen doen. Met de wijkpost kletsen over het maaien van de route. Praten met de coördinator van de fotografen. Overleg met de reddingsbrigade en verkeersregelaars. Nieuwsbrieven sturen aan bikkels die eerder meededen aan de KardingeRun. Consequent berichtjes op social media plaatsen. Foto’s uitzoeken en sturen naar de online marketeers. E-mail vragen van deelnemers beantwoorden.
De afgelopen anderhalve maand is voorbij gevlogen.
Er liggen al best veel puzzelstukjes.
Een aantal zaken zijn nog niet rond. Zoals: wie de lunchpakketten gaat sponsoren voor de vrijwilligers.
Er staan nog veel vragen uit, waarbij ik nog op antwoord wacht. Zoals: de aanvraag van tenten op het start- en finishterrein.
Een aantal zaken zijn best spannend. Zoals: een briefing schrijven en geven aan de studenten van het Alfa-college.
En er zijn onderdelen die best veel tijd kosten. Zoals: het schrijven van het veiligheidsdraaiboek dat ik moet inleveren bij de gemeente.
Het is een intens project. De ene dag ben ik onzeker omdat de sponsoring nog niet helemaal rond is en de andere dag sta ik te springen dat veel bikkels zich hebben ingeschreven. De ene dag frustreert het omdat ik langer op een antwoord van een andere partij mag wachten, terwijl ik alles zo snel mogelijk wil regelen en de andere dag lopen alle telefoontjes en gesprekken heel vloeiend.
De komende weken staan in het teken van het schrijven van de draaiboeken, de sponsoring en het uitzoeken van de medailles. Daarna komt de (online) marketing fase en het oplossen van alle losse eindjes. En de weken voor het evenement wordt een gekkenhuis met het sorteren van de startbewijzen, het uitgeven van de startbewijzen, de bewegwijzering plaatsen en het opbouwen van het start- en finishterrein.
En dan is het eindelijk zover op 30 september en 1 oktober. Dan ga ik genieten van alle sportieve lachende deelnemers.
Ik heb als nieuwe organisator natuurlijk nieuwe ideeën:
Ik ben heel benieuwd wat de deelnemers van mijn investering in de nieuwe uitdagende obstakels op het parcours vinden.
Daarnaast is er voor het eerst een BedrijvenRun, inclusief netwerkborrel.
Beide dagen is er tussen 13.00 uur en 16.00 uur een leuke verrassing onderaan de Kardingebult voor deelnemers en toeschouwers.
En twintig kinderen tussen 12 – 18 jaar en daarnaast tien gezinnen kunnen gratis deelnemen aan de individuele run en de FamilieRun die vanwege financiële redenen niet mee kunnen doen.
Informatie en inschrijven via: www.kardingerun.nl
Esther de Boer.
