De kracht van Veerkracht: Het ontdekken en herontdekken van innerlijke sterkte

Foto: LS Fotografie

De laatste tijd vraag ik mij af hoe het kan dat de mens zo veerkrachtig en sterk is. Veerkracht is het perfecte woord wat bij deze column past. Het betekent: het vermogen om na te zijn uitgerekt of ingedrukt, weer de oorspronkelijke vorm of positie aan te nemen.

We maken in ons leven veel pijnlijke en zelfs afschuwelijke dingen mee. Het overlijden van een kind, naasten die overlijden of ernstige ziektes hebben, zelf ziek zijn, liefdesverdriet, depressies of een burn-out.

Op deze momenten in het leven voelt het alsof we uitgerekt worden of volledig in elkaar gedrukt worden, zoals het bij veerkracht omschreven wordt. Persoonlijk herken ik vooral het ingedrukte gevoel. Door (professionele) hulp, praten, tijd en acceptatie lijkt het alsof we onze oorspronkelijke vorm of positie weer (deels) kunnen aannemen.

Ik denk dat wij als jonge kinderen onze veerkracht ontdekken, dat het daar ontstaat of dat we het trainen. Een kind staat op en valt, staat weer op en valt nogmaals. We zijn sterk genoeg om door te zetten en niet op te geven. Als jong meisje speelde ik ontelbare keren een spelletje op de computer, totdat het eindelijk lukte om de finish te halen. Ook het leren tellen op school en het onder de knie krijgen van de technische kant van een sport of het bespelen van een muziekinstrument, demonstreert onze veerkracht.

Er zijn mensen die steeds opnieuw een dieet starten, ze beginnen op maandag en ze houden het een tijdje vol. Ze stoppen en (een week) later starten ze opnieuw met hetzelfde of een ander dieet. Dit is een voorbeeldje hoe veerkrachtig de volwassen mens is. Het niet kunnen volhouden of stoppen zorgt voor een teleurstelling en toch wordt er weer de veerkracht gevonden om er opnieuw mee te beginnen.

We kunnen intens veel pijn en verdriet ervaren. Bij liefdesverdriet voelt het alsof je hart in duizenden stukjes uit elkaar spat. En het voelt alsof je zelf elk stukje één voor één weer aan elkaar mag lijmen. Toch springen de meesten van ons meermaals in het diepe. De angst is er om weer dezelfde soort pijn te ervaren, maar misschien is de hoop op echte liefde groter dan de angst. Na meerdere keren lijmen gaan we er toch weer voor. Is het de hoop? Is het de zoektocht? Of is het de veerkracht? Die ervoor zorgt dat we keer op keer onze kracht hervinden.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen