Tijn vraagt veel aandacht. Nou ja, hij vraagt er eigenlijk niet letterlijk om. Maar ik merk dat ik hem geen seconde uit het oog wil verliezen omdat hij telkens dingen doet waar andere kinderen direct heftig op reageren. Het is een geautomatiseerd systeem in zijn wezen.
En daarnaast vraagt hij weliswaar toestemming om bepaalde dingen te mogen doen, maar wacht dan niet op antwoord. Of hij deelt mij mee wat hij gaat doen en gáát dan al.
Enkele voorbeelden
Een paar kinderen zijn bladeren op een hoop aan het vegen. Tijn loopt er naartoe, springt middenin de hoop en wanneer een kind reageert, wordt Tijn agressief. Ik begeleid hem de ruimte in.
In de gymzaal is Tijn aan het honkballen en mag met de knuppel tennisballen het magazijn in slaan. De ballen die op de grond liggen, slaat hij vervolgens de zaal in en raakt anderen. Wanneer een kind reageert, wordt Tijn agressief. De ambulant hulpverlener ontfermt zich over het kind en ik over Tijn.
“Meester, ik heb het warm, ik ga even naar buiten.” Hij rent de gymzaal uit. Ik loop er achteraan. Buiten is hij aan het klimmen om het dak op te gaan. Daar ligt een voetbal. “Blijf op het plein Tijn, kinderen mogen het dak niet op.”
“Ik word altijd rustig als ik het dak op ga,” en hij gaat gewoon het dak op. Met z’n binnenschoenen op het natte platte dak.
En zo gaat het de hele tijd. De korte momenten dat hij op school is, kosten ons nu meer energie dan dat ze opleveren en het is alle zeilen bijzetten om het voor de klasgenoten werkbaar te houden.
Hij lijkt flink onthecht te zijn. Heeft al veel meegemaakt, op meerdere scholen gezeten en op veel plekken gewoond. Ik vind communiceren met hem nog erg ingewikkeld.
Vandaag tijdens de lunch kijken we een tekenfilmpje. Tijn zit op de bank met z’n broodje en ik ga achter zijn tafel zitten met m’n bakje kwark.
Plotseling staat hij achter me en legt zijn negenjarige hoofdje op m’n schouder. Ik voel de warmte van de energie die hij heeft en hij blijft een paar minuten zo staan.
Hij zegt niets, hij vraagt niets, maar hij geeft.
Verbinding is ook een vorm van communicatie
Gewoon even een prachtmoment van deze dag.
Door Bart Heeling.
Bart Heeling is leerkracht op De Aventurijn Renn4, een school voor speciaal onderwijs. Hij geeft les aan kinderen met ernstige gedragsproblemen en/ of psychiatrische problematiek. Volgens Bart hebben mensen vaak nog een verkeerd beeld van het speciaal onderwijs. Hij deelt daarom zijn belevenissen in de column ‘Gewoon Speciaal’ en op LinkedIn. Eerder verscheen zijn bundel ‘Gewoon Speciaal’.
