“Ik heb last van mijn zonnevlecht.” De mensen die het programma kijken herkennen dit woord direct en hebben hier een idee of gevoel bij. De zonnevlecht brengt een lach op je gezicht, je vindt het heel vreemd, je herkent het volledig, het maakt je nieuwsgierig, het staat voor je gevoel te ver van je af of je hebt er niet zoveel mee.
B & B Vol Liefde vind ik een prachtig en vermakelijk programma. De communicatie vind ik het meest interessant. Wat wordt er tegen elkaar gezegd en wat niet. Wat wordt er wel voor de camera gezegd, maar niet tegen de persoon waar het om draait. Wat zie je aan de non-verbale communicatie en komt deze overeen met de verbale.
Wat we vooral niet mogen vergeten is dat we maar maximaal tien minuten per dag te zien krijgen uit het leven van deze mensen. Er komt vast nog veel meer knip- en plakwerk bij kijken dan wij denken. De montage is in ieder geval goed gedaan.
Ik wil geen column over B & B Vol Liefde schrijven. Naja, eigenlijk wil ik dat natuurlijk wel. Want het is smullen om de verschillende ‘hoofdrolspelers’ te bespreken. Maar goed, ik wil een column schrijven over communiceren en zo ontstond bovenstaande introductie.
Communiceren oefenen we (on)bewust elke dag en toch blijft het ontzettend moeilijk. Ik denk te weten wat het basisprobleem is: wij denken te weten wat de ander bedoeld.
Met onze eigen ervaringen, herinneringen, emoties en gedachten vullen we van alles in. Iedereen heeft een eigen rugzakje. Heb je een nuchter-rugzakje dan lach je mogelijk hard om de zonnevlecht. Heb je een spiritueel-rugzakje dan voel je mogelijk verbondenheid. Welk rugzakje we ook hebben, we denken te weten (of niet te willen weten) wat er wordt bedoeld met de zonnevlecht.
En dit geldt ook voor andere onderwerpen. We vullen zoveel in! Invullen is heel handig, want als we het over tandpasta hebben, weten vrijwel alle Nederlanders wat je bedoeld. Het scheelt een hoop tijd dat niet alles uitleg nodig heeft. Maar zodra we het over onderwerpen hebben, waar (gevoelige) meningen bij komen kijken, is het heel handig en soms zelfs noodzakelijk om te weten wat de ander precies bedoelt. Misschien kunnen we een mantra verzinnen, dat we op zo’n moment meermaals tegen onszelf zeggen: ‘ik ga niet invullen, ik wil weten wat de ander bedoeld’. Dit zorgt ervoor dat je meer vragen gaat stellen, door gaat vragen en een veel duidelijker beeld krijgt. Zolang je vragen stelt is er een open communicatie, kan je geen oplossingen aandragen en je vult minder in.
Je kan op het werk met je collega’s of met je partner een gesprek hebben over een bepaald onderwerp waarbij het handig is om door te vragen wat het voor de ander betekent. Het zou zomaar kunnen dat jullie een andere betekenis aan een woord geven.
Ik nam de proef op de som en vroeg gisteren tijdens de bootcamp training aan de mensen waar ik de training aan gaf: “Wat betekent liefde voor jou?”
Antwoorden:
1. Het is alles. Hier draait het leven om. Het is groots. Zelfliefde. Vriendschap.
2. Luisteren. Vergevingsgezind zijn. Een spiegel. Niet per se voor altijd.
3. Ruimte geven aan de ander. De ander volledig zichzelf laten zijn.
4. Geven en nemen. Vertrouwen. Aantrekkingskracht. Ingewikkeld. Een bonte cocktail.
5. Houd me los.
Dus, durf door te vragen. Je weet niet altijd wat de ander bedoeld. Misschien wilde ik het in deze column alleen maar even over mijn zonnevlecht hebben.
Esther de Boer.
