Tijdens de afscheidsbijeenkomst van Hans Nijland als directeur van FC Groningen reikte burgemeester den Oudsten de Erepenning van de gemeente Groningen uit. Met het toekennen van de Erepenning drukt het gemeentebestuur zijn waardering uit voor deze sociaal bewogen grondlegger en langstzittende directeur in het Nederlands betaald voetbal.
Hans Nijland
Hans Nijland is een begrip in Groningen, binnen de FC en ver daarbuiten, aldus de gemeente. Hij stond aan de wieg van de verhuizing van het Groningen-stadion uit de Oosterparkwijk naar het nieuwe stadion op het Europapark. Hans Nijland gaat helemaal voor zijn club, is een ontzettend harde werker. Hij heeft Groningen en de FC op de kaart gezet en geniet aanzien in de voetbalwereld. Voor supporters is Hans Nijland altijd benaderbaar en loopt niet weg als supporters kritisch zijn en verhaal willen komen halen. Hij verstaat de taal van de Groninger en begrijpt goed wat er leeft onder de aanhang. Een sterk onderhandelaar, bovendien, die weet te bereiken wat hij wil.
Hans Nijland is onvermoeibaar geweest in het leggen van verbindingen ten behoeve van maatschappelijke projecten gericht op achtergebleven groepen, vooral jongeren. Hij zette zijn enorme maatschappelijke netwerk in voor grote benefietavonden waarvan de opbrengst ten goede kwam aan organisaties als Opkikker, Kids United, Ronald McDonaldhuis, Cliniclowns Nederland en Make a Wish. Zo maakte hij van zijn directeurschap een passie voor sport en samenleving.
Eredivisie
Hans Nijland is jarenlang als bestuurder van FC Groningen actief betrokken geweest bij het reilen en zeilen van de Eredivisie en het professionele voetbal in Groningen. Ontelbare keren heeft hij de reis van Groningen naar Zeist vv gemaakt om het belang van de grootste voetbalcompetitie van Nederland te dienen. Als ervaren bestuurder heeft hij vaak andere clubs geholpen en van advies gediend, terwijl deze clubs ook in zekere zin concurrent waren van de club wiens belang hij primair diende: FC Groningen.
Erepenning
De afgelopen jaren is de Erepenning toegekend aan Ton Broekhuis (2019), Stichting KEI (2018), Sibrand Poppema (2018), Peter Weening (2018), Ab Smit (2017), Boer Dijkhuis (2017) en het onderzoeksteam van Ben Feringa (2016).
